Het leven

Het leven is net een spelletje,  
gooi de dobbelstenen en zie welke nummers er verschijnen. 
Het leven zal nooit eerlijk zijn of rechtvaardig...  
Je weet nooit wat er zal komen of gebeuren, alles hangt af van je zelf,  
jij bepaalt je eigen leven en maakt er van wat je zelf wilt ... 
 
Life ain't easy, mama zei altijd  
'later als je groot bent, zul je op je eigen benen moeten leren staan'.  
Het leven begint met je eerste adem en dan doe je je ogen open,  
je leert eten, lopen, praten...  
Je wordt peuter, kleuter, puber en uiteindelijk volwassene.  
Dan heb je al de verantwoordelijkheid, alles wat je dan doet zijn je eigen gevolgen ... 
 
Leven kan rooskleurig zijn of juist pikzwart,  
maar daar kies je niet altijd voor, ook al probeer je je leven  
een wending te geven door vrienden, familie, huisdieren en muziek ...  
Je neemt het heft in eigen handen,  
je draagt alles op je schouder tot je doorzakt.  
Tot je besef hebt van het leven en alles ineens heel zwaar voor je wordt.  
 
Er zijn mensen die je leven gemakkelijker maken of juist moeilijker,  
moet je proberen aan te wennen of er mee leren leven of het gewoon over je laten ...  
Maar probeer zo weinig mogelijk zaken aan je hart te laten komen,  
je hoofd zit al vol met zaken die je meemaakt. 
Het leven kan stikkend zijn, ademloos, harteloos ....  
 
Tranen kunnen vloeien, tranen kunnen gestopt worden,  
verdriet kan getroost worden of erger gemaakt worden.  
Vergeet niet, een mens is een wezen met emoties,  
in het leven is het normaal dat mensen fouten maken en er uit leren ...

De wereld

Hoe ver reikt jouw blik.  
Is het tot aan de horizon.  
Of is het de grens van Nederland.  
Omdat je niet verder reiken kon.  
 
Stopt je blik bij wat jij kent.  
Heb jij daar je eigen grenzen gemaakt.  
En wordt alles wat daarbuiten valt.  
Tot aan de grond afgekraakt. 
 
Open eens je ogen.  
En kijk eens met een frisse blik in het rond.  
Je zal zien hoe meer je open gaat staan.  
En gaat waarderen, wat je vroeger altijd raar vond.  
 
Want houdt de wereld op.  
Bij klompen, bij tulpen, een stukje kaas en een kopje thee.  
Ik daag je uit, ga maar aan mijn hand.  
Ik laat je de wereld zien, ik neem je mee.  
 
Als je dolfijnen ziet springen van geluk.  
En je ziet pinguïns springen op het strand.  
Zal je respect krijgen voor de wonderen van de wereld.  
Aanschouw je alles vanaf een kleine afstand.  
 
Met eigen ogen wil ik je laten zien,.  
Dat het zoveel verschillende mensen zijn.  
Dat er zoveel wonderen op deze wereld bestaan.  
Dan voelt je eigen leven ineens ontzettend klein.  
 
Maar wat ga je dan waarderen.  
Waarom de wereld is gemaakt.  
En dat je spijt hebt van alle woorden.  
Waarmee je iets of iemand hebt afgekraakt.

Ik ben een meisje

Ik ben een meisje 
 
ik ben een meisje 
dat niet elke dag leeft zonder pijn 
dat niet elke dag zonder angst leeft 
dat elke dag denkt ik wil niet meer 
 
elke dag wil ik ermee stoppen 
elke dag wil ik niet meer vechten voor die pijn 
elke dag wil ik dat alles over is 
dat ik er niet meer ben 
 
soms heb ik het gevoel 
dat ik in een donkere tunnel sta 
met nergens om me heen een lichtpuntje 
nergens om me heen iemand die me helpt 
 
maar ik ga door met vechten 
want ik weet 
ooit op een dag zie ik dat lichtpuntje 
of die persoon die me kan helpen 
 
dat door dat lichtpuntje of die persoon 
alles om me heen voorbij is 
dat ik alsnog een goed leven heb 
dat ik kan leven zonder pijn en angst 
 
dat ik opnieuw kan beginnen met leven 
dat ik een nieuwe start kan maken 
maar tot die ene dag 
zal ik blijven vechten 
 
ik zal niet opgeven 
ook al kan ik soms niet meer 
want ik weet dat er mensen zijn 
die van me houden en die om me geven 
 
dat die mensen er voor me zijn 
in goede en slechte tijden 
daarom geef ik niet op 
omdat ik ook van hun houd

Oordeel niet voordat je de waarheid weet.

Zie je die jongen die zijn huiswerk maakt?  
Hij kon het gisterenavond niet doen omdat hij te druk was zijn beste vriend over te halen geen zelfmoord te plegen.  
 
Zie je dat meisje met teveel make-up?  
Ze is onzeker, ze moet zich mooi voelen.  
 
Zie je hem, degene die elke dag lange mouwen draagt?  
Hij bedekt zijn littekens.  
 
Zie je haar, met goedkope kleren?  
Haar familie kan bijna geen eten kopen, laat staan merkkleding.  
 
Zie je dat meisje die lacht om elk klein ding?  
Ze huilt zichzelf in slaap, elke nacht.  
 
Vraag je je af waarom ze nooit vrienden thuis meebrengt?  
Omdat ze bang is dat haar vader dronken is, zoals altijd.  
 
Zie je de jongen waar iedereen naartoe gaat voor advies?  
Hij wenst dat iemand hem advies kon geven.  
 
Zie je het meisje dat nooit lunch mee brengt?  
Ze is verafschuwd van haar eigen lichaam.  
 
Zie je haar, met haar dunne buik?  
Ze gaat naar de badkamer en dwingt zichzelf om over te geven, zodat ze zo dun kan blijven.  
 
Zie je die jongen die op zijn nagels bijt?  
Hij heeft kanker en denkt over hoeveel tijd hij nog te leven heeft.  
 
Zie je je beste vriend?  
Hij is verslaafd aan drugs, maar hij kan het je niet vertellen want je zal het toch niet begrijpen.  
 
Zie je die jongen die alles over 9/11 leest?  
Zijn ouders zijn gestorven op die dag.  
 
Zie je haar met haar telefoon altijd?  
Ze wacht op een belletje dat zegt dat haar zus is gevonden nadat ze 4 jaar is ontvoerd.  
 
Oordeel niet voordat je de waarheid weet.

Mijn gedicht

Oordeel niet voordat je de waarheid weet

Onderwerp

Vooroordeel

Hoofdgedachte

De hoofdgedachte van het gedicht is dat je niet gelijk moet oordelen over anderen want je weet niet wat er achter zit.

Rijm / geen rijm

Het gedicht rijmt niet.

Rijmschema

Dat is er niet

Vorm van het gedicht

Je hebt elke keer twee regels wat over iemand gaat hoe je diegene ziet en wat er achter zit waarom die er zo uit ziet of iets doet

Beeldspraak

Het gedicht bevat letterlijke beeldspraak

Begrippen herkennen

Alle begrippen komen niet in mijn gedicht voor

Mijn gevoel bij het gedicht

Het gedicht klopt heel erg vind ik. Want mensen oordelen veelte snel en denken er niet bij na waarom iemand bijvoorbeeld zo vaak dezelfde kleren draagt of waarom iemand aan zo erg aan het afvallen is of zoveel eet. Het gedicht maakt me boos omdat ik vind dat je niet gelijk moet oordelen want daarmee kun je mensen kwetsen.

Het gedicht spreekt me wel aan omdat ik  zelf ook wel oordeel en mensen ook over mij oordelen terwijl ze niet weten wat er is.